اثر پیش تغذیه روغن دانه کتان (Linum Usitatissimum) بر حجم سکته مغزی و ارزیابی اختلالات نورولوژیکی در مدل جانوری رت

زمینه و هدف : سکته مغزی سومین عامل مرگ و میر در کشورهای صنعتی بعد از بیماری قلبی – عروقی و سرطان است. با توجه به محتوای بالای مواد آنتی اکسیدانی روغن دانه کتان مانند آلفا لینولنیک اسید، لیگنان و همچنین ترکیبات فنلی مانند سکوایزولاریسیرزینول (SDG) این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین روغن دانه کتان بر کاهش میزان ضایعه اسکمیک مغزی و اختلالات عصبی- حرکتی در مدل سکته مغزی موش صحرایی انجام گرفت . روش بررسی : در این مطالعه تجربی 35 سر موش نر از نژاد ویستار به 5 گروه تقسیم شدند این گروه ها شامل کنترل ، شم و سه گروه آزمایشی بودند که دوز های 25/0 ، 50/0 و 75/0 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن روغن دانه کتان را به صورت خوراکی از طریق گاواژ به مدت 30 روز دریافت نمودند. دو گروه کنترل و شم آب مقطر دریافت کردند. دو ساعت بعد از آخرین دوز گاواژ شده هر گروه 7 تایی به منظور اندازه گیری میزان ضایعه مغزی و اختلالات عصبی-حرکتی تحت جراحی مدل انسداد شریان میانی مغز (Middle Cerebral Artery Occlusion) قرار گرفتند. انسداد شریان میانی مغز در واقع با استفاده از این مدل، سکته مغزی ایسکمیک در حیوان ایجاد می گردد که از نوع موضعی می باشد. داده‌های مربوط به میزان آسیب بافتی با استفاده از نرم افزارSPSS، آزمون ANOVA و ارزیابی اختلالات عصبی- حرکتی توسط آزمون Mann-Whitney تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : میانه امتیازهای اختلالات عصبی- حرکتی با مصرف روغن دانه کتان در گروه دوز 5/0 و 75/0 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت (05/0P